Cliëntenraden als belangenbehartigers?

In dit vakbondscafé willen we het vooral hebben over hoe je vanuit de cliëntenraden op zou moeten komen voor de belangen van de cliënten die je vertegenwoordigt. En hoe je je positie zo goed mogelijk kunt gebruiken om aan te sluiten bij de strijd van belangenorganisaties van uitkeringsgerechtigden, ouderen, WSW'ers en deelnemers aan scholingstrajecten.
Veel vertegenwoordigers in deze raden doen dat vanuit een actieve betrokkenheid met de vakbeweging. Hoe staat het met de contacten hierover binnen de vakbeweging? Welke rol kunnen cliëntenraden spelen? Vindt er voldoende informatie-uitwisseling plaats met de achterban? Welk standpunt moet je innemen zodat de belangenorganisatie niet tegenover de vertegenwoordiging in de cliëntenraad komt te staan?
Een recent voorbeeld is een brief van de landelijke cliëntenraad waarbij wordt gesproken over de nieuwe plannen van het demissionaire kabinet om mensen met een handicap of met een bijstandsuitkering onder het minimumloon te laten werken. De landelijke cliëntenraad beklaagt zicht er bijvoorbeeld over dat de lokale cliëntenraden niet bij de beoordeling worden betrokken.
Het gaat zelfs verder zoals onlangs bleek uit de discussie in de gemeenteraad van Amsterdam. Over dit onderwerp werd door B&W medegedeeld dat de raden wel zijn geraadpleegd over de wens van de gemeente Amsterdam om in de pilot voor deze regeling mee te doen, terwijl dat niet het geval is geweest.
Als vakbeweging zijn we natuurlijk sowieso tegen het onderuit halen van de wet op het minimumloon die mensen ertegen moet beschermen om voor een habbekrats te worden tewerkgesteld. Wat kunnen we vanuit de diverse raden doen om dit soort plannen samen met de vakbeweging en andere organisaties tegen te gaan?
Hierover en nog veel meer willen we het met u hebben op het vakbondscafé.
Vrijdagavond 24 september, 20.00 tot 22.00, bij HTIB,
1e Weteringplantsoen 2c, 1017 SJ te Amsterdam; 20.00 tot 22.00 uur, inloop vanaf 19.30 uur.

Steuncomité Sociale Strijd

Tijdens de acties van de schoonmakers eerder dit jaar is in Amsterdam een steuncomité opgericht. Het comité organiseerde onder meer een solidariteitsactie bij het hoofdkantoor van het UWV en een 1 mei-viering. Gaandeweg is het comité ook betrokken geraakt bij acties van andere groepen werknemers. Zo werd actiegevoerd bij een VIP-diner rond de Giro d’Italia om een fatsoenlijk loon te eisen voor de reinigers die deze tour mogelijk maakten.
Om recht te doen aan de bredere doelstelling van het comité is de naam aangepast in Comité Sociale Strijd. Ook is een tekst gemaakt waarin de doelstellingen van het comité uiteen worden gezet. Voortaan is het comité online hier te vinden: http://steuncomite.wordpress.com/

Beroep in zaak rond ‘dwangarbeid’

Een Nederlandse bijstandsgerechtigde gaat in beroep bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens vanwege dwangarbeid door de Staat der Nederlanden. Die zaak is ook van belang bij de nieuwe proef om bijstandsgerechtigden te dwingen te werken onder het Wettelijk Minimumloon (WML).
Uitspraak Europees Hof kan gevolgen hebben voor de hervorming van de arbeidsmarkten en de sociale zekerheid in het kader van de Lissabonstrategie. De Centrale Raad van Beroep deed op 8 februari 2010 om 11.00 uur te Utrecht in het openbaar mondeling uitspraak over de vraag of het verplicht volgen van een re-integratietraject strijd oplevert met het verbod op dwangarbeid. Er was een geschil tussen een bijstandsgerechtigde en de gemeente Amsterdam over het gedurende een maand stopzetten van de uitkering die drie keer werd herhaald omdat betrokkene geweigerd zou hebben deel te nemen aan het zogenaamde Hoya traject, in de woorden van de Centrale Raad 'werk in broeikassen onder een strak arbeidsregiem'. Betrokken klant weigerde het hoya traject, omdat hij ondertussen al zelf een stage plek had gevonden met uitzicht op betaald werk, en de klantmanager weigerde dit gegeven in het rapport en de besluitprocedure op te nemen. De advocaat van betrokkene, Marc van Hoof, had aangevoerd, dat de poging tot oplegging van deelname aan het traject kan worden beschouwd als dwangarbeid of verplichte arbeid, in strijd met artikel 4 Europees Verdrag van de Rechten van de Mens (EVRM). De Centrale Raad heeft geoordeeld dat in het onderhavige geval wel sprake was van het opleggen van verplichte arbeid. De volgende vraag is echter, of deze verplichte arbeid, die aan betrokkene werd opgelegd, verboden is. Daarvan zegt de Raad dat dit niet het geval is. Wel formuleerde de Raad een aantal criteria waaraan voldaan moet worden om ervoor te zorgen dat reintegratietrajecten niet als verplichte arbeid kunnen worden beschouwd, die verboden is. Hierbij gaat het oa om het criterium dat het traject gericht moet zijn op arbeidsinschakeling en dat rekening moet worden met persoonlijke omstandigheden belastbaarheid van betrokkene) en dat de aard van de werkzaamheden aan bepaalde voorwaarden moet voldoen zoals arbeidstijden. Er wordt nu beroep ingesteld bij het Europees Hof voor de rechten van de Mens om toch een uitspraak te krijgen of de verplichte arbeid die aan betrokkene was opgelegd verboden is. Gezien de nieuwe proef om bijstandsgerechtigden en mensen met een WSW indicatie tewerk te stellen voor een loon, dat beneden het WML ligt is het sowieso al de vraag, of hiermee wordt voldaan aan de criteria die de Centrale Raad al heeft geformuleerd aangaande de voorwaarden waaraan de aangeboden arbeid moet voldoen. De gemeente Amsterdam gaat ervan uit, dat deelname hier vrijwillig is (Maar hoe vrijwillig is vrijwillig?) maar er zijn 32 gemeenten waar de proef wordt uitgevoerd, en het is de vraag of in alle gemeenten deelname vrijwillig zal zijn want overeenkomstig de wet op de loondispensatie heeft de gemeente de bevoegdheid, deelname verplicht te stellen. In verschillende landen van de Europese Unie wordt gewerkt aan een hervorming van de arbeidsmarkten en de invoering van activeringstrajecten voor langdurig werklozen en arbeidsongeschikten, waarbij zij met behoud van uitkering in disciplineringstrajecten tewerk worden gesteld. Dit past in het kader van de Europese coordinatie voor de hervorming van de arbeidsmarkten, in de wandeling de 'strategie van Lissabon' genoemd. Doel daarbij is om ervoor te zorgen dat op flexibele arbeidsmarkten zonder dat je een baan met estaanszekerheid kunt vinden er zo weinig mogelijk uitvallers zijn en arbeidskrachten worden gedisciplineerd in de carroussel van de concurrentie om de schaarse banen mee te blijven draaien in een situatie van blijvende massawerkloosheid. De uitspraak van het Europees Hof kan gevolgen hebben voor de criteria, waaraan het beleid om werklozen toe te leiden naar betaald werk moet voldoen.
Bron: Bijstandsbond

NVJ: blokkeren fusie AT5 en RTV NH 'rampzalig'

De NVJ zal de gemeenteraad en B&W van Amsterdam aanspreken op het besluit de fusie tussen AT5 en RTV Noord-Holland niet te ondersteunen. De gemeente is aandeelhouder van AT5 en moest de fusieplannen goedkeuren. ‘Dit is rampzalig voor AT5’, zegt omroepsecretaris Marc Visch. ‘We zullen de gemeente duidelijk maken dat dit hele vervelende consequenties heeft voor zowel de journalistiek als de werkgelegenheid.’
Afgelopen week legde John de Zwart, directeur en hoofdredacteur van AT5 zijn functie neer. Beide omroepen betreuren het besluit van de gemeente. ‘Uit het gesprek dat ik maandag met John de Zwart had, bleek hoe moeilijk het voor AT5 zal worden om overeind te blijven’, aldus Marc Visch. ‘AT5 zal zelfstandig geen bestaansrecht hebben. Er zal stevig gesaneerd moeten worden en dat kan de omroep niet.’
De redenen die de gemeente noemt zijn stuk voor stuk externe argumenten, aldus Visch. Ten eerste zou het gaan om het feit dat er geen positief advies van de OR is. Visch: ‘Maar de OR heeft juist gezegd dat dat er komt als er een financiële basis bekend is.’ Ten tweede zou het businessplan niet op orde zijn vanwege de extra tekorten. ‘Maar de lopende begroting en die van 2011 zijn inmiddels verwerkt in het plan.’ Ten derde zou het rapport van accountancybureau BDO over RTV Noord-Holland kritische noten bevatten. ‘Maar RTV Noord-Holland zegt dat deze oplosbaar zijn.’
Het is voor de tweede keer dat de fusieplannen worden afgeketst door de gemeente.
Bron: NVJ

Protest tegen opschorten minimumloon

De gemeente Amsterdam heeft zich vrijwillig aangemeld voor de pilot loondispensatie van het Rijk. Deze pilot maakt het mogelijk dat geïndiceerden van de sociale werkvoorziening én mensen met een bijstands uitkering moeten gaan werken voor een inkomen wat vaak onder het Wettelijk Minimum Loon ligt. Mensen blijven hierdoor afhankelijk van de uitkering en bouwen ook geen normale pensioenrechten op. Het kabinet hanteert een bijzondere definitie van ‘werk moet lonen’: een beloning hoger dan het sociaal minimum, maar lager dan het Wettelijk Minimum Loon. Daarmee worden in Nederland tweederangs werknemers gecreëerd.

Nu hebben alle werknemers gewoon nog recht op een cao-loon. Een verworven recht waar onze ouders en voorouders keihard voor hebben moeten knokken. Wat er nu staat te gebeuren is een van de ergste vormen van afbraak van de sociale zekerheid. In een tijd dat de bankdirecteuren hun zakken weer vullen gaan de mensen aan de onderkant de rekening betalen. Dat gaan we niet laten gebeuren!

Amsterdammers moeten in verzet komen tegen deze mensonterende pilots. De SP gaat dit woensdag 7 juli in de gemeenteraad aan de kaak stellen en zal eisen dat de gemeente haar aanmelding terugtrekt.

Daarom voeren we actie op maandag 5 juli van 12 .00 tot 13.00 uur bij het werkplein Centrum ,Weesperstraat 117. We zullen de klanten van het werkplein en de medewerkers van DWI trakteren op een lunch van de toekomst|: water en brood.

Steuncomité sociale strijd / sociale rechtvaardigheid

Het steuncomité is een samenwerking tussen een breed scala aan migrantenorganisaties, politieke partijen, vakbonden en actiegroepen uit Amsterdam.

(voorheen comité steun de schoonmakers/reinigers)